Partia wiedeńska – debiut szachowy, rozpoczynający się po posunięciach 1. e4 e5 2. Sc3. Należy do grupy debiutów otwartych,
oznaczonych w Jugosłowiańskiej Encyklopedii Szachów (ECO) kodem C29.
Choć partia wiedeńska jest uznawana za całkowicie poprawny debiut, jest rzadkim gościem na turniejach szachowych. Wynikać to może z jej pozornie spokojnego charakteru – ruch 2. Sc3 nie stwarza żadnej groźby przeciwnikowi i w pewien sposób oddaje inicjatywę (w przeciwieństwie np. do partii hiszpańskiej bądź gambitu królewskiego) i daje czarnym wiele możliwości odpowiedzi.
Partia wiedeńska może ulec transpozycji (przejściu) do innych debiutów, np. do partii czterech skoczków po 1. e4 e5 2. Sc3 Sf6 2. Sf3 Sc6
Partia wiedeńską rozpoczęła się słynna nieśmiertelna partia remisowa K.Hamppe – P.Meinert grana w wiedniu w 1872r.