Nieśmiertelna partia – nazwa na wyjątkowe partie, które przeszły do historii szachów, charakteryzując się niebywałą efektownością i zaskakującymi posunięciami. Takich partii jest niewiele, z reguły występuje w nich ogromna ilość daleko przemyślanych poświęceń, co przekłada się na ich wyjątkowe szachowe piękno.

Klasyczną nieśmiertelną partia została nazwana partia pomiędzy A. Anderssenem a L. Kiesieritzkym, rozegrana w Londynie w 1851 r., w którym białe poświęciły hetmana, dwie wieże, gońca i piona, aby w efekcie dać pięknego mata lekkimi figurami po 23 posunięciach.

Pozostałe sławne nieśmiertelne partie to