Michaił Tal
(Informacja: artykuł jest dopiero zalążkiem i wymaga rozwinięcia.)
(Źródło: Kroon, Ron / Anefo)
Michaił Tal (łot. Mihails Tāls, ros. Михаил Нехемьевич Таль), ur. 9 listopada 1936 w Rydze, zm. 28 czerwca 1992 w Moskwie) – szachista radziecko-łotewski, ósmy mistrz świata, jeden z najbardziej utalentowanych specjalistów od taktyki w historii szachów.
Dzieciństwo
Tal urodził się w Rydze, w żydowskiej rodzinie. Był niezwykle inteligentnym dzieckiem, które nauczyło się czytać już w wieku 3 lat, a grać w szachy w wieku lat ośmiu – poprzez obserwację partii rozgrywanych przez swego ojca. Krótko po opanowaniu zasad, Tal zaczął uczęszczać do ryskiego Pałacu Młodzieży, gdzie szkolił talent szachowy pod okiem znakomitego trenera i teoretyka szachów Aleksandra Koblenza (który potem stał się jego osobistym trenerem i sekundantem). Pierwszym ważnym turniejem w karierze były mistrzostwa Łotewskiej SSR w 1951r., w których zajął dzielone XI-XIV miejsce.
Później było już tylko lepiej. W 1952r. w tych samym mistrzostwach zajął VII miejsce, a w 1953r. wywalczył zwycięstwo. w 1954r. rozegrał mecz o tytuł mistrza sportu z Białorusinem Sajginem i po zaciętej walce zwyciężył stosunkiem: +6 -4 =4.
