Gra na ślepo
(Informacja: artykuł jest dopiero zalążkiem i wymaga rozwinięcia.)
Gra na ślepo – forma gry, w której jeden bądź obaj zawodnicy grają bez patrzenia na szachownicę, a więc całkowicie w wyobraźni; we współczesnych turniejach gry na ślepo mogą posiadać komputer z pustą szachownicą, na której wykonują ruchy niewidocznymi bierkami.
W przeszłości gra na ślepo była wykonywana przez wybitnych szachistów jako pokaz ogromnych możliwości umysłowych. Szczególnymi przypadkami były symultany gry na ślepo, w których symultanista rozgrywał partię z kilkunastoma bądź kilkudziesięcioma przeciwnikami. Za stojący na najwyższym poziomie (choć nie z największą ilością przeciwników) uznaje się seans gry na ślepo Aleksandra Alechina na 28 szachownicach w Paryżu 1925r., w którym osiągnął wynik +22 -3 =3 (83,9%).
Gra na ślepo w postaci symultan nie jest już tak powszechnie praktykowana, gdyż uznano, iż zmusza gracza do niezwykłego wysiłku umysłowego, mogąc narazić jego zdrowie na poważny uszczerbek.
