Odłożenie partii

Odłożenie (odkładanie) partii – dawniej praktyka turniejowa, która zgodnie z przepisami zakładała zatrzymanie gry po upłynięciu przewidzianego na rundę czasu (np. po upływie 6 godzin) i dokończenie jej w późniejszym terminie (np. w w tzw. dniu dogrywek). Zawodnik będący na posunięciu zapisywał swoje (tajne) posunięcie na blankiecie za pomocą pełnej notacji (aby uniknąć nieporozumień), nie wykonując go na szachownicy i zaklejał w kopercie. Przeciwnik notował pozycję i zużyty przez siebie czas. Następnie sędzia zapisywał czas drugiego zawodnika i zaklejoną kopertę przechowywał aż do momentu wznowienia partii.

Istniała też możliwość że zawodnik będący na posunięciu zrzekał się prawa do zapisu tajnego posunięcia wykonując swój ruch jawnie na szachownicy. Obowiązek zapisu tajnego ruchu przechodził wówczas automatycznie na przeciwnika.

Te same partie mogły być odkładane wielokrotnie, aż do momentu pojawienia się rozstrzygnięcia.

Odkładanie partii wymagało od graczy i ich sekundantów dokładnych analiz i przygotowań (często prowadzonych w nocy). Obecnie odkładanie partii nie jest już stosowano, na co wpływ miało m.in rozpowszechnienie się doskonale analizujących pozycję programów szachowych, a także dążenie do przyspieszenia tempa w rozgrywanych turniejach.