Mamy przyjemność zawiadomić, że ukazała się wyczekiwana od dłuższego czasu książka Czesława Spisaka dla początkujących szachistów pod tytułem “Szachy Kurs podstawowy”. Książka to odświeżone, poprawione i mocno wzbogacone wydanie pierwszej publikacji Czesława “Zagrajmy w szachy” z 2007 r. Wziął on sobie do serca wszystkie uwagi merytoryczne, a także komentarze, które pojawiły wówczas po wydaniu książki, a także zawarł doświadczonia zdobyte podczas ostatnich lat w pracy szkoleniowca.
Wiecej
Robert Fischer, wracając do szachów w 1992 roku rewanżowym meczem ze Spasskim, uskarżał się na rosnący w postępie geometrycznym rozwój teorii debiutów. Jego zdaniem lekarstwem na coraz większą rolę pamięci kosztem kreatywności miały być szachy losowe, nazwane potem Chess 960 lub właśnie szachami Fischera.
Znacie “nieśmiertelną partię remisową?”
Partie zwane nieśmiertelnymi kojarzą się z XIX wiekiem, jedną z nich zwaną nieśmiertelną partią remisową jest patia Hamppe – Meitner, Wiedeń 1872r.
Chciałbym przedstawić rozgrywkę, która moim zdaniem może pretendować do miana współczesnej nieśmiertelnej partii remisowej, choć od jej rozegrania upłynęło już ponad ćwierć wieku.
Obecny mistrz świata Visvanathan Anand urodził się w 1969 roku w Chennai, mieście znanym też jako Madras. Jego sukcesy mocno przyczyniły się do rozwoju szachów w Indiach, które doczekały się wielu silnych graczy i są liczącym się na arenie międzynarodowej krajem. Nie zmienia to jednak faktu, że “tygrys z Madrasu” pozostaje wśród nich zawodnikiem zdecydowanie najlepszym i najpopularniejszym.
Wiecej
„J’adoube” – zwrot pochodzenia francuskiego oznaczający to samo, co “poprawiam”, stosowany podczas poprawiania bierek podczas rozgrywania partii turniejowej, aby uniknąć konieczności poruszania się bierki zgodnie z zasadą “dotknięta – idzie”.
Zwrot wyszedł poza granice Francji i jest ogólnie przyjęty w całym świecie szachowym, używają go zawodnicy na turniejach amatorskich i profesjonalnych.
(Informacja: artykuł jest dopiero zalążkiem i wymaga rozwinięcia.)
“Żywe szachy”, “szachy żywe”, “szachy na żywo” czy też “ludzkie szachy” – forma szachów polegająca na rozgrywaniu partii przy pomocy ludzi przebranych za bierki szachowe. Rozgrywka taka stanowi atrakcyjne widowisko wizualne, służące promocji królewskiej gry.
Związanie – motyw taktyczny, sytuacja, w której dana bierka nie może się poruszyć (ponieważ odsłoniłaby króla – tzw. związanie bezwgzlędne bądź po jej ruchu grający poniósłby znaczne straty (najczęściej materialne, tzw. związanie względne.
Związanie jest bardzo częstym elementem partii szachowej, ale też zadań szachowych.
Zugzwang – sytuacja w szachach, w której strona będąca na posunięciu zostaje zmuszona do wykonania przegrywającego ruchu (“sytuacja bez wyjścia”). Zugzwang jest rzadkim gościem turniejowych partii i pojawia się wówczas zwykle dopiero w końcowej fazie gry.
Zeitnot – (od niemieckich słów “zeit” i “not” – dosł. “brak czasu”) niedoczas. Pojęcie używane często w literaturze szachowej bez przetłumaczenia.
Słowem “zeitnot” nazywa się również symboliczny, graficzny znak niedoczasu: ⊕.
Zegar szachowy – urządzenie mechaniczne lub elektroniczne służące do odmierzania czasu podczas gry w szachy (używane również do innych gier np. warcabów, go lub scrabble). Składa się z dwóch mechanizmów (dwóch tarcz w przypadku zegarów mechanicznych lub dwóch wyświetlaczy w przypadku zegarów elektronicznych) odmierzających osobno czas każdego z zawodników.