Problem 8 hetmanów – Zadanie polegające na ustawieniu 8 hetmanów na pustej szachownicy tak, aby nie atakowały się nawzajem, tzn. tak, aby żaden z nich nie mógł zbić innego.
Istnieją 92 sposoby rozwiązania tego problemu (a właściwie 12 rozwiązań podstawowych, które można transponować na 4 sposoby).
Przykład rozwiązania problemu ośmiu hetmanów
Rozwiązanie problemu 8 hetmanów Żaden z białych hetmanów nie atakuje któregokolwiek z pozostałych.
Partia uznawana za najpiękniejszą w karierze Kasparowa, również przez niego samego. 13. mistrz świata wykazał się fantazją oraz głębokim liczeniem wariantów poświęcając nieoczekiwanie wieżę w 24. posunięciu.
Nieśmiertelna partia – nazwa na wyjątkowe partie, które przeszły do historii szachów, charakteryzując się niebywałą efektownością i zaskakującymi posunięciami. Takich partii jest niewiele, z reguły występuje w nich ogromna ilość daleko przemyślanych poświęceń, co przekłada się na ich wyjątkowe szachowe piękno.
Klasyczną nieśmiertelną partia została nazwana partia pomiędzy A. Anderssenem a L. Kiesieritzkym, rozegrana w Londynie w 1851 r., w którym białe poświęciły hetmana, dwie wieże, gońca i piona, aby w efekcie dać pięknego mata lekkimi figurami po 23 posunięciach.
Pozostałe sławne nieśmiertelne partie to
Niesmiertelna partia polska
Nieśmiertelna partia remisowa
Nieśmiertelna partia Rubinsteina
Nieśmiertelna partia zugzwangowa (Saemisch – Nimzowitsch)
Arcymistrzowski remis – szybki, bezbarwny wynik remisowy w szachach, uzgodniony przez obu graczy po niewielkiej liczbie posunięć. Nazwa wzięła się od praktyki spotykanej na turniejach arcymistrzowskich, w których najlepsi zawodnicy bardzo szybko podpisywali blankiety z wynikiem remisowym ze względu na chęć zachowania dobrej lokaty w turnieju, bądź też aby uniknąć męczącej i wielogodzinnej rywalizacji.
Niechęć wobec arcymistrzowskich remisów
Praktyka arcymistrzowskich remisów spotkała się z falą protestów zarówno ze strony kibiców, jak i sponsorów imprez szachowych i obecnie jest już bardzo rzadko spotykana. Nowe przepisy uchwalone przez FIDE, a także zaostrzone regulaminy turniejowe zakazują zgadzania się na remis w ogóle lub też przed wykonaniem odpowiednio wysokiej liczby posunięć (np. 40).
